بررسی تاثیر تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی بر افسردگی، اضطراب و استرس بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

سابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایعترین بیماریهای مزمن سیستم عصبی مرکزی است. مزمن بودن ماهیت بیماری، نداشتن پیش آگهی و درمان قطعی و درگیر ساختن فرد در سنین جوانی باعث ایجاد اختلالات روانی متعددی در بیماران می گردند که در این میان افسردگی، اضطراب و استرس بیشترین شیوع را دارند. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی بر افسردگی، اضطراب و استرس بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی پس از نمونه گیری به روش غیرتصادفی، نمونه ها به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و آزمون تخصیص داده شدند. روش کار در این مطالعه به صورت یک جلسه آشنایی سازی نمونه ها با اهداف و روش مداخله و 63 جلسه اجرای تکنیک توسط گروه آزمون در مدت دو ماه بود. در صورتی که برای گروه شاهد هیچگونه مداخله ای انجام نشد. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه das-21 (depression anxiety stress -21 ) و چک لیست های خود گزارش دهی بود. یافته ها: در این پژوهش 66 نفر (33 نفر گروه شاهد و 33 نفر گروه آزمون) شرکت داشتند. میانگین امتیاز افسردگی، اضطراب و استرس قبل از مداخله تفاوت معنی داری را نشان نداد ولی یک ماه و دو ماه بعد از مداخله این تفاوت بین دو گروه شاهد و آزمون در میانگین امتیاز اضطراب و استرس معنی دار شد (05/0p<). همچنین تفاوت معنی داری در میانگین امتیاز افسردگی و اضطراب در سه بار اندازه گیری بین دو گروه یافت نشد ولی این تفاوت در میانگین امتیاز استرس در سه بار اندازه گیری بین دو گروه معنی دار بود (008/0p<). نتیجه گیری: از آنجایی که اجرای تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس عملی است اجرای این تکنیک توانست باعث کاهش افسردگی، اضطراب و استرس به عنوان سه علامت شایع و مختل کننده عملکرد فرد در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس گردد، لذا انجام این تکنیک به عنوان یک روش موثر، مقرون به صرفه در هزینه و زمان توصیه می گردد.